علی اصلانی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه مصرف انرژی به تولیدکنندگان فشار وارد کرده است، اظهار کرد: قرار بود تا 30 درصد یارانهها را به تولید بدهند ولی این اتفاق نیفتاد و با وجود تحریمها فشار زیادی به کارفرمایان وارد شد که به تناسب آن بر تولید و اقتصاد و نیروی کار تاثیر گذاشت.
وی افزود: متاسفانه هزینههای انرژی به قدری بالا رفته که تولید برای تولید کننده نمیصرفد و نمیتواند حقوق کارگران را پرداخت کند از آن طرف کارخانههای بسیاری حقوق معوق دارند و قادر به پرداخت نیستند لذا در چنین وضعیتی اشتغالزایی قابل تصور نیست. تنها باید به حفظ اشتغال موجود فکر کرد تا جلوی تعدیل نیروهای کار گرفته شود.
اصلانی نبود نقدینگی و گردش حساب را یکی از مشکلات اصلی کارفرمایان دانست و گفت: بیشتر تولیدکنندهها مشکل سرمایه در گردش دارند و آنقدر بودجه ندارند که بتوانند تولید کنند و این پول را برگردانند.
وی گفت: کارفرمایان به دنبال این هستند که با کم کردن هزینه کارگاه را سرپا نگه دارند نه با رسیدن به سوددهی!
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور متذکر شد: امروز کارگاههایی داریم که میخواهند مواد اولیه وارد کنند اما دلار به آنها نمیدهند در نتیجه مجبور میشوند 200 نفر را تعدیل نیرو کنند. چرا باید در مملکت دلار کم باشد که یک واحد تولیدی نتواند دلار بگیرد اما کسی که به راحتی کالای قاچاق وارد میکند بی نهایت دلار به پای او بریزند که تولید مملکت را از بین ببرد؟