وقتی روس‌ها خریدار گلیم‌‌ ایرانی می‌شوند

داستان او از یک اتفاق ساده آغاز شد. زمانی که برای مدتی جانشین همکاری شد که به مرخصی رفته بود. کلاس را مدیریت کرد و آموزش داد، به قول خودش حتی یک مردودی هم نداشت. همین سرآغازی شد برای پا گذاشتن در راه پر فراز و نشیب کارآفرینی.
الهام کریمی‌پور از جمله کارآفرینان نمونه و طلایه داران اقتصاد مقاومتی در استان اصفهان است. 40 ساله است و کارشناسی علوم تربیتی دارد اما حرکت او در مسیر کار، به سمت و سوی صنایع هنری رفته، همان عرصه‌ای که علاقه‌اش نسبت به آن از دوران نوجوانی و جوانی شکل گرفته است.
این کارآفرین اصفهانی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم درباره حضورش در این عرصه می‌گوید: ماجرا از اینجا آغاز شد که همکارم به مرخصی رفت و من جانشین او شدم، مدیر گفت تو می‌توانی کلاس را اداره کنی، این کار را کردم و به هنرجویان بافندگی با ماشین آموزش دادم، در آن دوره حتی یک مردودی هم نداشتیم، همین سبب شد تا قدم در راه آموزش بگذارم، بنابراین در کلاس‌های مربیگری شرکت کرده و گواهی لازم را برای آموزش کسب کردم.
وی ادامه می‌دهد: از سال 79، رشته گلیم‌بافی، صنایع نساجی و غذایی را از فنی و حرفه‌ای شروع کردم و به تدریس مشغول شدم، با جمعی از بانوانی که ترک قشقایی بودند کار می‌کردیم، وقتی هنر دست آنها را دیدم متوجه شدم گلیم، فقط آن چیزی نیست که ما می‌بافیم، بسیاری از روش‌های جالب و متنوع را می‌توان با انواع گره‌ها به کار برد تا آثار و هنرهای جدیدی ایجاد شود.
این بانوی کارآفرین اصفهانی می‌گوید: به همین ترتیب روش‌ها و ابداعات جدیدی را به کار برده و تولیدات تزئینی متفاوتی را بافتم، به عنوان مثال کاموا و نخ کرک را با هم ترکیب کردم، تزئیاتی که در نمایشگاه‌ها و اماکن سنتی دیده می‌شود از جمله همین تولیدات است.
تولیدات این بانوی هنرمند اصفهانی همواره مورد توجه گردشگران خارجی نیز بوده است، وی می‌گوید: تولیدات ما برای فروش به گردشگران مناسب است، چون تنوع بسیار دارد و هنری اصیل و سنتی است که به جز ایران در جای دیگری دیده نمی‌شود، به همین دلیل همواره گردشگران اقدام به تهیه این اقلام می‌کنند.
کریمی پور از مشکلاتی که بر سر راه فعالیتش وجود دارد نیز صحبت می‌کند و می‌گوید: متأسفانه چون اجاره نشین هستم فضایی برای این کار ندارم، من بدون آموزش کارم را آغاز کردم و بسیار مایل به انجام این کار هستم، حتی بانوان بسیاری که این کار را انجام می‌دادند به علت نداشتن فضای کار قادر به ادامه نیستند.
وی ادامه می‌دهد: من در ابتدای کار نیز سرمایه نداشتم، به کمک برادرم کار را شروع کردم و او از من حمایت کرد، جالب است بدانید مقداری از تولیدات را به گرجستان فرستادم اما چون وضعیت مالی مناسبی نداشتند خریداری نشد، در آنجا عده‌ای از روس‌ها جذب این تولیدات شدند و آنها را خریداری کردند، اکنون نیز هر بار تماس گرفته و عکس می‌فرستند تا تولید کرده و برایشان بفرستیم.
این بانوی کارآفرین می‌گوید: علاقه روس‌ها به خرید تولیدات هنری ما نشان می‌دهد که می‌توانیم در این زمینه صادر کننده باشیم، اما متأسفانه مکان مناسبی برای این کار نداریم، مایل هستم کارگاه بزرگی آماده کنم و با جمع کردن همه بچه‌های فعال، ایده‌ها را گردآوری کرده، آموزش دهیم و تولید کنیم، اما متأسفانه شرایط این کار را ندارم زیرا نیازمند حمایت هستم.
وی ادامه می‌دهد: اگر دستگاه‌های ذی‌ربط ما را حمایت کنند تا فعالیت خود را سرو سامان دهیم بسیاری از افراد توانمند و مستعد، شاغل می‌شوند، بانوان بسیاری در جای جای این شهر و استان ایده‌های هنری خوبی دارند که باید از آنها استفاده کرد، امیدواریم مسئولان به این موضوع مهم توجه داشته باشند تا حداقل امکانات را برای کار و فعالیت ما فراهم کنند.