نکاتی مهم درباره ریسک پذیری

تحمل ریسک یک موضوعی است که عموما خیلی در مورد آن بحث می شود اما کمتر درباره معنی آن سخن به میان می آید. عموم پیشنهادات بسیاری در مورد متغیرها و اختیارات یک سرمایه گذاری توصیه می شود اما واقعا یک سرمایه گذار چگونه میزان تحمل ریسک خود را تخمین می زند؟ و در نهایت، فهمیدن این موضوع چقدر می تواند به متنوع سازی و بهینه سازی پرتفوی سرمایه گذار کمک کند؟

ریسک پذیری بر مبنای سن

عموما همیشه ریسک پذیری را به سن و سال افراد مرتبط می سازند که البته خیلی گمراه کننده نیست. به این صورت می باشد که می گویند سرمایه گذاران جوان تر افقی بلندمدت تر نسبت به سرمایه گذاران کهنسال دارند و این موضوع باعث می شود که ریسک پذیری بیشتری نسبت به دیگران داشته باشند. بنابراین این دیدگاه، سرمایه گذاران کهنسال با دیدی کوتاه مدت به سرمایه گذاری می پردازند، مخصوصا زمانی که بازنشسته شده باشند و ریسک پذیری کمتری را دارا می باشند. اما اگر این موضوع قابل استناد باشد، نمی توان این عامل را تنها دلیل مقدار ریسک پذیری دانست و می توان گفت که عوامل بسیار بیشتری در ریسک پذیری افراد نقش بازی می کنند.
خب پس ابتدا باید نوع سرمایه گذاری را مشخص نمود. سپس می توان مشخص کرد که چه وقت به صندوق ها احتیاج پیدا می کنید. اگر افق سرمایه گذاری شما کوتاه باشد، می بایست سرمایه گذاری های شما به سمت سرمایه گذاری های کم ریسک تر سوق پیدا کند و برای سرمایه گذاری های بلند مدت تر، جای خالی برای سرمایه گذاری های پرریسک تر پیدا می شود.
مراقب باشید که رفتار کورکورانه سرمایه گذاری را نداشته باشید. به این ترتیب که مثلا اگر سن شما 65 سال می باشد، نمی توان گفت که شما حتما باید به دنبال اوراق خزانه دولتی و یا اوراق مشارکت بروید. البته این دیدگاه شاید برای بسیاری از سرمایه گذاران کهنسال دیدگاه مناسبی باشد اما به این معنی نیست که همگان باید با این دیدگاه به سرمایه گذاری بپردازند. امروزه با این شرایط به وجود آمده و دلیل تغییر انتظارات سرمایه گذاران، یک سرمایه گذار میان سال شاید همان سرمایه گذاری را انجام دهد که یک سرمایه گذار 20 ساله آن را انجام دهد.

سرمایه ریسکی

ارزش خالص دارایی و سرمایه ریسکی شما در بررسی و تعیین کردن میزان ریسک پذیری شما اهمیت بسیار زیادی دارند. ارزش خالص دارای مقدار دارایی شما منهای مقدار مقدار بدهی های شما می باشد. سرمایه ریسکی مقدار پولی می باشد که یک سرمایه گذار در سرمایه گذاری خود استفاده می کند و اگر این پول به هر دلیلی در سرمایه گذاری از بین برود در زندگی فرد تداخلی ایجاد نمی کند. همچنین به این نوع سرمایه می توان گفت، سرمایه نقدی و یا سرمایه ای که به سادگی به پول نقد تبدیل می شود.
بنابراین سرمایه گذاری که ارزش خالص زیادی دارد می تواند مقدار ریسک بیشتری را پذیرا باشد. همچنین این را باید دانست که سرمایه گذاری های ریسکی باید درصد کمی از کل سرمایه گذاری های شما را تشکیل بدهد و این مقدار در نهایت به میزان ریسک پذیری شما بر میگردد.
متاسفانه، عموما کسانی که از میزان ارزش خالص دارایی یا سرمایه نقدی کمی برخوردار می باشند، به مقدار بیشتری در سرمایه گذاری های ریسکی سرمایه گذاری می نمایند. زیرا که اینگونه سرمایه گذاری ها می تواند در مدت زمان کمتر سود بیشتری به نسبت بقیه سرمایه گذاری ها در اختیار سرمایه گذار قرار دهد. اما باید این واقعیت را دانست زمانی که شما با پول قرضی به سرمایه گذاری می پردازند به ندرت از سرمایه گذاری خود سر بلند بیرون می آیید. زیرا زمانی که مقدار پول شما کم باشد و فشار زیادی را در سرمایه گذاری متحمل شوید، نمی تواند بر روی تصمیم سرمایه گذاری خود استوار بمانید و مرتب نظر خود را نسبت به خرید و یا فروش تغییر می دهید.
از سویی دیگر، اگر سرمایه گذاری مقدار پول کمی در سرمایه گذاری داشته و همچنین در آن سرمایه گذاری مقداری از پول خود را از دست بدهد به نسبت راحت تر می تواند سرمایه خود را باز گرداند تا کسی که سرمایه بسیار زیادی را در سرمایه گذاری ریسکی سرمایه گذاری کرده و مقداری از آن را از دست بدهد.