کشور ما گنجینه معادن سنگ های با ارزش است. هنر گوهرتراشی هم در عالی ترین صورت نزد مردم ماست. با این وجود در کمال تاسف بخش مهمی از نگین های مورد نیاز برای ساخت زیورآلات از هند و چین وارد می شود. ما به همان میزان که نگین ایرانی را با سنگ معدن ایرانی و هنر دست خانم های ایرانی می سازیم، به همان میزان هم مانع از خروج ارز می شویم و به اقتصاد مقاومتی کمک می کنیم.
گوهرتراشی هنر تبدیل سنگ های معدنی به نگین های زیبا و متنوع برای استفاده در زیورآلات است که قدمتی دیرینه دارد. علاقه همیشگی بشر به استفاده از زیورآلات مهمترین زمینه برای رونق داشتن هنر گوهرتراشی در تمام طول تاریخ بوده است. هنرمند گوهرتراش با استفاده از ذوق و خلاقیت و ابزارهای در اختیارش می کوشد تا زیباترین نگین ها را برای استفاده در انگشتر، گوشواره، گردن بند و ... تولید کند.
امروزه برای همگان مسلم است که اشتغالزایی و از بین بردن بیکاری از طریق احداث صنایع بزرگ و سنگین توسط دولت محقق نمی شود. تجربه قدرت های اقتصادی نوظهوری چون چین، برزیل، هند، آرژانتین و ... ثابت کرده است که بهترین روش اشتغالزایی، حمایت از راه اندازی کارگاه های کوچک و زودبازده و نیز توسعه مشاغل خانگی است. گوهرتراشی به دلیل برخورداری از ارزش افزوده بالا و نیز بازار مصرف ثابت و دائمی، یکی از مهمترین عرصه های مشاغل خانگی است.
خانم زهرا جعفری یکی از گوهرتراشان موفقی است که با کسب مهارت لازم و دریافت وام، توانسته برای 11 نفر اشتغالزایی کند. او که کارمند بازنشسته است، علاوه بر احداث کارگاه، یک باب مغازه نیز برای عرضه مستقیم تولیداتش در بازار راه اندازی کرده است.
زهرا جعفری درباره نحوه آشنایی اش با عرصه گوهر تراشی، می گوید: «در ماه های منتهی به موعد بازنشستگی ام، همواره به این فکر می کردم که پس از فراغت از کار دولتی باید چه کاری را شروع کنم؟ همیشه بدترین اوقات در زندگی ام، اوقات بیکاری و بیهودگی بوده. معتقدم اینکه انسان هر روز صبح با امید آغاز به کار کند، نشانه جوانی است. همان روزها با کلاس های آموزش گوهر تراشی که توسط بسیج سازندگی برگزار می شد آشنا شدم و در آن ها شرکت کردم.»
او می افزاید: «تقریبا 1 سال طول کشید تا گوهر تراشی را به صورت کامل یاد گرفتم و در همین زمان نیز بازنشسته شدم. می توانستم به تنهایی گوهر تراشی کنم اما در جمع حوزه بسیج خواهرانی که در آن فعالیت می کردم، همواره با خانم هایی روبه رو می شدم که جویای کار بودند اما نه سرمایه ای داشتند و نه فن و هنری بلد بودند. تصمیم گرفتم برای آن ها به صورت رایگان کلاس گوهر تراشی برگزار کنم. 11 نفر برای این کار داوطلب شدند و من ظرف 3 ماه گوهرتراشی را به صورت کامل به آن ها یاد دادم».
این فعال اقتصاد مقاومتی، خاطرنشان می کند: «با دریافت وام از بسیج سازندگی، زیرزمین بلااستفاده منزل را به کارگاه گوهر تراشی تبدیل کردم. برای خانم ها دستگاه های گوهر تراشی تهیه کردم و مشغول به کار شدیم. هم اکنون مواد اولیه را در اختیار آن ها قرار می دهم و خودم نگین های تولیدی شان را به صورت تضمینی خریداری می کنم.»
زهرا جعفری درباره درآمد گوهرتراشان کارگاهش، اظهار می کند: «خانم ها از درآمدشان راضی هستند. هم به کار خانه شان می رسند و هم اینکه محیط سالم و دوستانه ای را تجربه می کنند و به راحتی ماهانه 700 هزار تومان درآمد دارند. کار گوهر تراشی سر و صدایی ندارد و خانم ها همه می توانند در منزل این کار را انجام دهند. نگین های تولید شده را روی رکاب های آماده نقره ای نصب می کنم و در مغازه خودم به فروش می رسانم. رکود و کسادی این روزهای بازار همه را اذیت می کند، با این وجود خدا را شاکرم و از درآمدم راضی هستم.»
این فعال اقتصاد مقاومتی دسترسی نداشتن مستقیم به معادن سنگ و تهیه سنگ های ارزشمند به قیمت چند برابر از دست واسطه ها را مهمترین مشکل گوهرتراشان عنوان می کند و می افزاید: «اگر بتوانیم سنگ های تراش نخورده عقیق، شجر، فیروزه و ... را مستقیم از معدن خریداری کنیم، قیمت مواد اولیه تا یک سوم کاهش می یابد اما در حال حاضر چنین امکانی وجود ندارد و ناگزیریم از دست واسطه ها بخریم.»
او درباره نسبت کارگاه گوهرتراشی اش با اقتصاد مقاومتی، می گوید: «کشور ما گنجینه معادن سنگ های با ارزش است. هنر گوهرتراشی هم در عالی ترین صورت نزد مردم ماست. با این وجود در کمال تاسف بخش مهمی از نگین های مورد نیاز برای ساخت زیورآلات از هند و چین وارد می شود. ما به همان میزان که نگین ایرانی را با سنگ معدن ایرانی و هنر دست خانم های ایرانی می سازیم، به همان میزان هم مانع از خروج ارز می شویم و به اقتصاد مقاومتی کمک می کنیم.»