جواد ابراهیم پناه از کودکی به حوزه دامپروری علاقه داشت. در دانشگاه نیز رشته دامپروری خواند و در دوران سربازی و وقتی در نیروی هوایی ارتش در شهر مشهد خدمت می‌کرد، در قمست جهاد سازندگی مسئول رسیدگی به دام‌ها شد و توانست با رشد و توسعه این بخش، یک گاوداری با سودآوری خوب برای جهاد تاسیس کند.
پیش از اینکه کار خود را در حوزه پرورش بز آغاز کند، چند سالی هم مرغ داری را تجربه کرده است.
جواد ابراهیم پناه می‌گوید: در ابتدای کارم در حوزه پرورش بز 30 میلیون تومان وام به کمک بسیج سازندگی گرفتم و این وام محرک خوبی برای این کار تولیدی بود. بالاخره کار پرورش بز سانن را آغاز کرده و در سه حوزه اصلی این تولیدی فعالیت می‌کند.
حوزه اول پرورش بزغاله سانن، حوزه دوم فرآوری محصولات لبنی مثل کره و پنیر و کشک و خامه از شیر بز سانن و حوزه سوم که برای اولین بار در ایران رخ می‌دهد، تولید بستنی از شیر بزسانن است.
خاستگاه‌نژاد بز سانن کشور فرانسه است، ولی نژاد بز سانن بیشترین پراکندگی را در میان تمام نژادهای شیری بز در درنیا داراست. هر بز معمولی در کشور ما سالانه در حدود 150 کیلو شیر می‌دهد، در صورتی که تولید شیر بز سانن 10 برابر است.
جواد ابراهیم پناه از خواص دارویی این شیر هم می‌گوید که درمانی قطعی و مناسب برای خیلی از بیماری‌ها از جمله روماتیسم است.
وی می‌گوید: برای اینکه بهره وری را در این کار افزایش دهیم، بز نر را سانن انتخاب کرده و بز ماده را از بزهای بومی انتخاب می‌کنیم، تا بزغاله‌ای که به دنیا می‌آید، بزغاله ای با بهره وری بالا و همچنین سازگار با شرایط بومی کشور ما باشد.
همسر، برادر، خواهر و دو پسر جواد ابراهیم پناه در کار پرورش بز به او کمک می‌کنند و به جز آن‌ها، برای 4 نفر دیگر هم شغل ایجاد کرده است.
ابراهیم‌پناه که واحد تولیدی‌اش در شهر مشهد مقدس و در استان خراسان رضوی قرار دارد، می‌گوید: 52 رأس بز داریم که در روز تقریبا 90 تا 100 کیلو شیر می‌دهند. هر کیلو شیر بز سانن را به قیمت 3500 تومان می‌فروشیم. بز در طول سال فصل خاصی برای شیردهی ندارد و در طول سال 10 ماه شیر می‌دهند. در کنار فروش شیر از تولید بزغاله نیز سالانه 100 میلیون تومان درآمد داریم.
ابراهیم‌پناه در پایان گفت‌وگو گلایه‌ای هم از جوانان دارد و با یک حساب سرانگشتی می‌گوید که شغل‌های تولیدی درآمد بسیار بهتری دارند.
وی می‌افزاید: «جوانان ما کم کار شده‌اند. فرهنگ بدی رواج پیدا کرده است.چرا جوانان ما به دنبال کار دولتی هستند؟ کار دولتی حقوق بخور و نمیر دارد. با وام هایی که امروز برای کارهای تولیدی داده می‌شود، راحت می‌توان 10 رأس بز خریداری کرد. حال این 10 بز را یا به چرا ببرد یا در سالنی مخصوص علوفه بدهد در روز 30 کیلو شیر خواهد داشت. اگر این 30 کیلوگرم شیر را به قیمت هر کیلوگرم 3 هزار و 500 تومان بفروشد، می‌شود روزی 115 هزار تومان.
هر بزی در روز 3 کیلو علوفه میلش می‌کشد که به قرار هرکیلو علوفه 2 هزار و 500 تومان می‌شود روزی 7 هزار و 500 تومان. غذای هر بز را اگر از 115 هزارتومان کم کنیم درآمد روزانه از شیر می‌شود 107 هزار و پانصد تومان.
با این شرایط شما ماهانه سه میلیون و دویست و بیست و پنج هزار تومان درامد دارید که با کسر 700 هزارتومان بابت محل نگه داری این بزها می‌شود ماهی تقریبا دومیلیون و پانصد هزار تومان. یعنی شما به اندازه یک کارمند با حقوقی خوب درآمد کسب کرده‌اید. این فقط درآمد شیر بود.
بزها در سال 2 بار بچه به دنیا می‌آورند و بعضی وقتها دوقلو هم می‌شود که اگر سالیانه میانگین 30 عدد بز به دنیا بیاید که هرکدام هم 2.5 میلیون تومان به فروش برسد می‌شود، سالیانه 75 میلیون تومان که اگر تقسیم بر 12 ماه کنیم ماهانه مجموعه شما 8.5 میلیون تومان درامد خواهید داشت. یعنی فقط با 10 بز به اندازه یک مدیرعالی‌رتبه درآمد می‌توان کسب کرد!»