هر کارآفرینی آرزو دارد برنامه ای که می سازد میلیون ها کاربر داشته و شهرت زیادی کسب نماید، و با همین انگیزه نیز ساخت یک برنامه ی کاربردی یا اپلیکیشن را آغاز می نماید. ولی این بلندپروازی ها شما را از واقعیت دور نگه داشته و پروژه ی شما شانسی برای موفقیت پیدا نخواهد کرد.
معمولا کارآفرین ها پروژه های خود را با این هدف آغاز می کنند که برنامه هایشان مقیاس پذیر بوده و برای میلیون ها کاربر کارایی داشته باشد، ولی هرگز حتی موفق به راه اندازی چنین پروژه ای نمی شوند. آنها بی موقع کارشان را شروع می کنند و فرصت بازار خود را از دست می دهند.
دلیل شکست این نوع رویکرد بسیار ساده است: نوشتن برنامه ای که واقعا مقیاس پذیر باشد کار بزرگی است که باعث طولانی شدن و گران بودن این فرایند می گردد.
انتظارات غیرواقع بینانه در توسعه ی نرم افزار:
مفهوم مقیاس پذیر نمودن چیزها، به یک طرز فکر نهادینه شده تبدیل شده است. این طرز فکر بدین صورت است که توسعه-دهندگان «خوب» نرم افزار، برنامه هایی می سازند که ذاتا مقیاس پذیر هستند و این مقیاس پذیری باید یک نیازمندی برای هر برنامه ی جدید دیگر باشد. ولی مقیاس پذیر نمودن یک برنامه ی کاربردی از همان ابتدای کار، برای استارتاپ ها عملی نمی-باشد. بسیاری از کارآفرینان اینترنتی با نحوه ی توسعه ی نرم افزاری آشنا نیستند و همین امر باعث می شود انتظارات نابجایی داشته باشند.
برخلاف باور بسیاری از کارآفرینان عرصه ی تکنولوژی، هیچ نرم افزاری واقعا بدون اشکال، مقیاس پذیر و تست شده نیست.
یک روش هوشمند برای توسعه ی نرم افزار:
در ادامه ی مطلب، یک روش عملی برای استارتاپ هایی که بودجه ی محدود دارند پیشنهاد می کنیم:
1 . بر روی نیازهای فوری تمرکز کنید. اکثر استارتاپ ها در اوایل کار خود به برنامه ی مقیاس پذیر نیاز ندارند زیرا قرار نیست از همان ابتدا بازدیدکنندگان زیادی داشته باشند. روی چیزهایی تمرکز کنید که همین الان می توانند به پیشبرد شما کمک کنند، مثل اعتبارسنجی بازار، تجربه ی کاربر، فروش و بازاریابی. این تفکر ناب، به شما کمک خواهد کرد زمان و هزینه-های توسعه را کاهش داده و تاریخ را ه اندازی کسب و کار خود را جلوتر بیاندازید.
2 . قبل از مقیاس بندی، بازاریابی و اعتبارسنجی نمایید. وقتی یک ایده به یک محصول واقعی تبدیل می شود، با بازاریابی و اعتبارسنجی می توانید بازخورد مهمی در مورد نحوه ی بهبود کار خود به دست آورید و ویژگی هایی را افزوده یا حذف نمایید، مشکلات را برطرف کنید یا تغییراتی در طراحی به وجود آورید. سپس بدون اینکه مجبور باشید بعدا تغییرات را به حالت قبل برگردانید، می توانید مقیاس بندی را انجام دهید.
3 . گلوگاه ها را یافته و مسائل مهم مربوط به مقیاس بندی را بررسی کنید. وقتی استارتاپ ها مشغول تجربه ی مسائل عملکردی می شوند، فعلا نباید نگران یک بازسازی کامل باشند. در عوض باید از ابزارهایی مثل New Relic و Blitz برای نظارت بر گلوگاه و تست بار استفاده نمایند. ابتدا با بزرگ ترین گلوگاه ها مقابله کرده و سپس از یک روش تکراری استفاده کنید.
4 . فقط در صورت لزوم، بازسازی کنید. وقتی مقیاس بندی به یک امر ضروری تبدیل می شود باید جشن بگیرید، زیرا این امر مسئله ی بزرگی برای یک استارتاپ محسوب می شود. ممکن است الان وقت آن باشد که کل برنامه را از اول و با همان زمان، پول و تقاضا، بازنویسی کنید. حتی بعد از این کار، برای اینکه زمانبندی راه اندازی استارتاپ خود را همچنان واقع بینانه نگه دارید، از یک روش تکراری استفاده نمایید.
اگر بگویید برنامه تان برای مقیاس بندی ساخته شده است، بسیاری از سرمایه گذاران باهوش پول خود را در شرکت شما سرمایه گذاری نخواهند کرد. آنها قبلا ضررهای این کار را دیده اند و می دانند که نباید تندروی کرد. در عوض می توانید ابتدا مسائل مهم را بررسی نمایید.
به طور خلاصه اینکه، بودجه ی خود را صرف انتظاراتتان نکنید، بلکه عاقلانه و بر اساس واقعیت، آن را خرج کنید.
برگرفته از سایت linkedin.com