هزینه‌های عملیاتی و مخارج سرمایه‌ای از جمله مخارجی هستند که در صورت سود و زیان گزارش می‌شوند. شرکت‌ها برای اهداف مالیاتی خود، هزینه‌های عملیاتی را ترجیح می‌دهند، اما در رابطه با اینکه چه هزینه‌هایی را می‌توانند در این قسمت گزارش کنند، اختیار زیادی ندارند. به طور مثال، مخارج سرمایه‌ای معمولاً هزینه مربوط به دارایی‌های ثابت را نیز شامل می‌شود اما هزینه‌های عملیاتی معمولاً شامل هزینه‌های مانند مالیات، حقوق و دستمزد و تبلیغات هستند.
در ترازنامه مخارج سرمایه‌ای و عملیاتی می‌توانند به سرمایه تبدیل شوند، اما شرکت‌ها بیشتر مایل به مستهلک کردن مخارج سرمایه‌ای هستند. هزینه‌های عملیاتی از درآمد کم می‌شوند (مانند بهای تمام شده کالای فروش رفته یا هزینه‌ی تحقیق و توسعه) و در نهایت سود عملیاتی حاصل می‌شود. مخارج سرمایه‌ای ناشی از سود عملیاتی هستند.
مخارج سرمایه‌ای
زمانی که شرکت‌ها با امید بهبود عملیات آتی در مخارج سرمایه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کنند، انتظار مخارج سرمایه‌ای دارند و بودجه‌ای به این نوع هزینه‌ها (به روز رسانی یا دارائی‌های ثابت از جمله کارخانه، ماشین آلات یا اموال دیگر) اختصاص می‌دهند. یکی دیگر از ویژگی‌های تعیین‌کننده هزینه سرمایه‌ای طول عمر است؛ اگر اثر هزینه‌ها بیش ازیک سال مالی برای شرکت سودآور باشند هزینه‌های سرمایه‌ای هستند. برخی از نمونه‌های اقلام غیر فیزیکی هزینه‌های سرمایه‌ای عبارتند از حق اختراع ثبت شده یا دارایی‌هایی که ارزش آن‌ها طی طول عمر مفیدشان مستهلک می شود، اما استثنائایی در صنایع و بخش‌های حقیقی وجود دارد.
می توان هزینه سرمایه‌ای را وثیقه یا وام تأمین مالی خارجی کرد. شرکت‌ها با استفاده از انتشار اوراق قرضه، وام یا دیگر ابزارهای بدهی تلاش دارند تا مخارج سرمایه‌ای خود را افزایش دهند. سهامدارانی که سود سهام دریافت می‌کنند به مبلغ هزینه سرمایه‌ای توجه ویژه‌ای دارند و به دنبال شرکت‌هایی هستند که در عین پرداخت سود سهام به دنبال افزایش سودهای آتی نیز باشند.
هزینه‌های عملیاتی
هزینه‌های عملیاتی، بهای تمام شده کالای فروش رفته، هزینه فروش، هزینه‌های عمومی و اداری و تحقیق و توسعه هستند. این هزینه‌ها از طریق فعالیت‌های عادی شرکت به وجود می‌آیند. یکی از اهداف شرکت‌ها حداکثر کردن بهره‌وری در مقابل میزان هزینه‌های عملیاتی است. در این مسیر هزینه عملیاتی معیار اصلی نشان‌دهنده بهره‌وری شرکت در طول زمان است.
مخارج سرمایه‌ای شامل دستمزد، هزینه‌های صدور پروانه، تعمیرات جزئی، هزینه‌های اداری، هزینه‌های سفر و توزیع، کمیسیون لیزینگ، مواد اولیه، بیمه و مالیات اموال است.
اگر تجهیزات به‌جای اینکه خریداری شوند، اجاره شوند جزء هزینه‌های عملیاتی محسوب می‌شوند. این یکی از دلایلی است که در صورت سود و زیان هزینه‌های عملیاتی به هزینه‌های سرمایه‌ای ترجیح داده می‌شوند، زیرا کاهش هزینه‌های عملیاتی بسیار آسان‌تر از کاهش هزینه‌های سرمایه‌ای است.
بااین‌حال عکس این حالت نیز هم ممکن است درمواردی صدق کند. اگر یک شرکت تجاری به دنبال افزایش ارزش دفتری باشد، در این مورد ممکن است کسورات به حداقل برسد و درنتیجه ارزش دارایی‌های گزارش شده در ترازنامه حداکثر می‌شود.