سرمایه‌گذاری جسورانه، نقشی مهم و اساسی در اقتصاد استارآپ‌ها ایفا می‌کند و منابع مالی حیاتی برای استارت‌آپ‌هایی با پتانسیل بالا که در مراحل اولیه راه‌اندازی هستند، فراهم می‌کند. پس جای تعجب نیست که سرمایه‌گذاری جسورانه یکی از موضوعات ثابت گفتگوهای میان استارت‌آپ‌هاست. موضوعاتی نظیر چه کسانی این سرمایه‌گذاری‌ها را دریافت می‌کنند؟ چه مقدار دریافت می‌کنند؟ چقدر زمان می‌برد تا توقع سرمایه‌گذاران جسور برآورده شود؟ و...
در طول 19 سال تجربه به‌عنوان کارآفرین، سه شرکت با پشتیبانی سرمایه‌گذاران تاسیس کردم و می‌دانم که هدایت سرمایه‌ی سرمایه‌گذاران می‌تواند فوق‌العاده گیج کننده باشد. من به‌عنوان مدیرعامل شرکت «Fundable» هر روز با استارت‌آپ‌ها در مورد رویکرد آنها در برابر سرمایه‌گذاران صحبت می‌کنم و جواب‌های ارایه شده را برای پاسخ به بعضی پرسش‌های متداول یا موضوع‌های مورد بحث در جامعه‌ی سرمایه‌گذاران، کنار هم قرار می‌دهم.
اگر شما هم به افزایش سرمایه کسب و کارتان می‌اندیشید، باید چند نکته را قبل از اینکه در استخر سرمایه‌گذاری جسورانه، شیرجه بزنید مد نظر قرار دهید:
۱.سرمایه‌گذاری جسورانه اولین و حتی دومین قدم برای کسب و کار شما نیست:
گاهی اینطور به نظر می‌رسد که کسب‌وکارهای نوپای پرسود، یک شبه به وجود آمدند و سرمایه‌گذار جسورانه یافتند، اما من به شما اطمینان می‌دهم که این موضوع، حقیقت ندارد. اغلب شرکت‌ها قبل از اینکه به سراغ سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر بروند، سال‌های متمادی کار می‌کنند. بنیان‌گذاران کسب و کارهای نوپا معمولاً زمانی که در مرحله‌ی ایده‌پردازی کسب و کار خودشان هستند، برای پرورش نخستین محصول، ابتدا به سراغ خانواده و دوستان خود می‌روند.
مثلاً شرکتی که نمونه‌ی اولیه را دارد ولی بودجه‌ی کافی برای تولید محصول اولیه را ندارد. در این مرحله بسیاری از کسب و کارهای نوپا تلاش می‌کنند از طریق یکی از روش‌های جذب سرمایه‌گذاران جمعی برای کسب‌و‌کارشان، پیش فروش محصولات‌شان یا یافتن سرمایه‌گذار اولیه بین دوستان و خانواده‌ی خودشان، محصول اولیه را تولید کنند.
| |
« سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر در استارت‌آپی سرمایه‌گذاری خواهند کرد که قبلاً به عنوان کسب‌و‌کاری پر سود راه‌اندازی شده باشد، به نظر برسد رشد سریعی خواهد داشت و البته مرحله‌ی تولید محصول اولیه را نیز تکمیل کرده باشد. » |
|
سرمایه‌ی مورد نیاز برای تولید محصول بعدی اغلب از طریق سرمایه‌گذاران فرشته‌خو تامین می‌شود، سرمایه‌گذارانی که براساس کشش و جاذبه‌ی کسب و کار (آمار فروش، اهداف کسب و کار، پتانسیل رشد، فرصت‌های بازار، اعتبارسنجی بازار، استراتژی کسب و کار، مدل کسب و کار، اعتبارسنجی بازار، مشتریان اولیه و...) یا براساس میزان نزدیکی به کارآفرینان صاحب استارت‌آپ، تصمیم به سرمایه‌گذاری می‌گیرند.
سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر در استارت‌آپی سرمایه‌گذاری خواهند کرد که قبلاً به‌عنوان کسب‌و‌کاری پر سود راه‌اندازی شده باشد، به نظر برسد رشد سریعی خواهد داشت و البته مرحله‌ی تولید محصول اولیه را نیز تکمیل کرده باشد. هدف آنها از سرمایه‌گذاری در این مرحله این است که در صورت فروش محصول نهایی، بتوانند بازگشت سرمایه بیشتر و بازده قابل توجه‌تری داشته باشند. به طور کلی سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر بسیار انتخابی عمل می‌کنند و ازآن‌جایی‌که باید پاسخ‌گوی شرکای محدود خود باشند، در جستجوی یافتن کسب‌وکارهای نوپایی هستند که به صورت بالقوه، پتانسیل بالایی دارند.
این شرکای محدود (LPs) کسانی هستند که سرمایه‌ی خود را در این صندوق‌های جسورانه گذاشتند و روی شرکت برای اتخاذ تصمیم‌های پرسود حساب می‌کنند. باتوجه به این حقیقت که از هر چهار استارت‌آپ راه‌اندازی شده، سه مورد با شکست مواجه می‌شوند، کسب بازده‌ی قابل توجه از طریق کسب‌وکارهایی که موفق می‌شوند، برای سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر بسیار حائز اهمیت است.
۲.ترکیب سرمایه‌گذاری جسورانه با تامین مالی جمعی بهتر است:
امروزه بحث ارتباط سرمایه‌گذاری جسورانه و تامین مالی جمعی مطرح است. البته من معتقدم که تامین مالی جمعی به این زودی جایگزین مدل سرمایه‌گذاری جسورانه‌ی فعلی نخواهد شد.
می‌توان از تامین مالی جمعی، با توجه به اینکه این روش به کارآفرینان فرصت می‌دهد تا کشش و جذابیت کسب و کار را با هدف جذب سرمایه گذاران در مراحل بعد، افزایش دهند، به عنوان یک پیشگام عالی برای دوره‌ی بعدی سرمایه‌گذاری نام برد.
تامین مالی جمعی، راهی عالی برای جذب سرمایه‌گذاران اولیه است، سرمایه‌گذارانی که به نوبه‌ی خود از رشد شرکت سود می‌برند. البته داده‌های موجود نشان‌دهنده‌ی تفاوت تمایل سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر بر اساس منطقه‌ی جغرافیایی هستند. به‌طور مثال بیشترین بودجه تخصیص یافته متعلق به استارت‌آپ‌های نزدیک به سیلیکون ولی بوده است. با توجه به نابرابری جغرافیایی بودجه‌های تخصیص داده شده توسط سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر، تامین مالی جمعی بهترین گزینه برای استارت‌آپ‌هایی است که خارج از محدوده‌ی جغرافیایی سنتی مورد توجه سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر واقع شدند و این روش امکان برقراری ارتباط آنلاین با سرمایه‌گذاران را از طریق اینترنت در سراسر جهان فراهم می‌کند.
۳.سرمایه‌گذاری جسورانه برای همه مفید نیست:
با اینکه هرساله هزار سرمایه‌گذاری جدید در استارت‌آپ‌ها انجام می‌شود، با این حال تعداد موجود سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر به ازای تعداد تمامی کسب و کارهای نوپای موفق، کافی نیست. سرمایه‌گذاران خطر‌پذیر هنوز به کسب و کارهای تکنولوژی محور متعهد هستند، در نتیجه شرکت‌هایی که خارج از این قلمرو قرار دارند باید به دنبال راه‌های جایگزین برای تامین بودجه باشند. من اغلب با سرمایه‌گذاران داخل و خارج از گروه تکنولوژی‌محور همکاری می‌کنم و می‌دانم که سرمایه‌گذاری جسورانه، تنها راه پیشرفت و رشد یک کسب و کار نیست.
کسب و کارهای امروزی در مقایسه با ادوار گذشته و همراه با قانونی شدن حقوق تامین مالی جمعی و گسترش روش‌های نوین و مبتکرانه برای بالا بردن بودجه‌ی راه‌اندازی، روش‌های بیشتری برای افزایش سرمایه دارند. درنهایت باید اذعان داشت که نقش سرمایه‌گذاری جسورانه به‌عنوان نیروی محرکه، پشت سر بسیاری از کسب و کارهای موفق دیده می‌شود.
مترجم: بهارناز بیدار (کارشناس ارشد کارآفرینی سازمانی)
برگرفته از سایت www.forbes.com