مادرش اهل لرستان است به همین دلیل چند سالی را در استان لرستان زندگی می‌کنند اما بعد به زادگاه پدر یعنی تهران برمی‌گردند، زهرا که در این سالها شاهد فقر و محرومیت لرستان بوده، تصمیم می‌گیرد با وجود مخالفت‌های خانواده، به لرستان بر‌گردد تا رویای خود را برای اشتغال‌آفرینی در لرستان عملی کند و به این ترتیب برای مردم رنج‌دیده این استان گامی برداشته باشد. او حالا مدیرعامل یک شرکت دانش‌بنیان در لرستان است و عنوان «فناور برتر» و «تعاونگر برگزیده» استان را از آن خود کرده است.
زهرا نصیری در طول این هشت سال، برای 21 نفر اشتغالزایی ایجاد کرده و قصد دارد با ایجاد «کارخانه صنعتی کود» و یک «کشت و صنعت مدرن» در لرستان شغل‌های بیشتری را ایجاد کند که برای این هدف، شبانه‌روز کار می‌کند و به خود قول داده تا آن را محقق نکند از پای ننشیند.
این تعاونگر برتر لرستانی می‌گوید: از سال 84 وارد صنعت کود شدم، در ابتدا به‌عنوان مدیرفروش فعالیت داشتم ولی هفت سال بعد که شناخت و تجربه کافی در این زمینه به دست آوردم با همکاری سید عباس موسوی به طور شراکتی در سال 91، شرکتی در زمینه کود‌راه‌اندازی کردیم.
وی ادامه می‌دهد: شرکت من در زمینه تولید کودهای آلی، کود مرغی مایع، کودهای معدنی و کودهای کامل و تک‌عنصری فعالیت دارد که برای موارد گوناگون از جمله زراعت، باغبانی، گلخانه و فضای سبز شهری کاربرد دارند.
زهرا نصیری با بیان اینکه در حال حاضر به‌واسطه این شرکت برای 21 نفر اشتغالزایی ایجاد شده، عنوان می‌کند: البته 25 نفر مشغول به‌کار بودند ولی به‌خاطر فشارهای اقتصادی و تحریم مجبور شدیم تعدیل نیرو کنیم. تولیدات این شرکت دانش‌بنیان علاوه‌بر استان لرستان به استانهای هم‌جوار از جمله کرمانشاه، کردستان و خوزستان نیز صادر می‌شود.
تولید، کار دل است
وی عنوان می‌کند: جایگاهی که اکنون دارم به آسانی به دست نیامده و حتی در این مسیر، استخوان‌هایم پودر شده اما گلایه‌ای ندارم چون معتقدم وقتی انسان هدف بزرگی را انتخاب کند به همان اندازه هم باید تلاش کند.
این تعاونگر برتر لرستانی تصریح می‌کند: هدف بزرگ قدم بزرگ می‌خواهد و کسی می‌تواند گام‌های بلند بردارد که دل بزرگ داشته باشد و لازمه دل بزرگ هم یک توکل قوی است به‌طوری که انسان به یک منبع انرژی بی‌انتها اعتقاد داشته باشد.
وی خاطرنشان می‌کند: به‌طور کلی در کشور ما کارهای خدماتی درآمد بیشتری نسبت به کار تولید دارند اما تولید کار دل است و اگر کسی پشتکار و اراده محکم برای رویارویی با مشکلات آن را ندارد بهتر است به این کار وارد نشود.
سختی، انسان را می‌سازد
استان لرستان از نظر فضای کسب و کار تقریباً در رتبه‌های آخر کشور قرار دارد که نصیری به این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید: فضای نامناسب کسب و کار در لرستان که به‌واسطه مدیران ناکارآمد و بی‌کفایت ایجاد شده، تولید را در استان سخت کرده است اما همین شرایط سخت سبب شده که تولید کنندگان مثل فولاد آب دیده شوند.
وی بیان می‌کند: چالش‌ها و مشکلات سبب می‌شوند که انسان در جستجوی ایده و راهکار، تمام خلاقیت و توان خود را به‌کار بگیرد و در نتیجه به استعدادها و توانایی‌های خود پی ببرد؛ استعدادهایی که شاید اگر همه چیز روبه‌راه بود و فراز و نشیبی وجود نداشت، هرگز فرصت بروز پیدا نمی‌کرد.
این فناور برتر لرستانی بیان می‌کند: صادقانه بگویم شاید اگر در آغاز کار سرمایه کلانی در اختیار من قرار داده می‌شد آن را حیف و میل می‌کردم و نمی‌دانستم باید با آن چه کاری انجام دهم اما در این سالها که با دست خالی کار کرده‌ام، خود را محک زده و با تجربه شده‌ام حالا اگر آن سرمایه را داشته‌باشم می‌توانم شرایط را به بهترین شکل ممکن مدیریت کنم و به سرعت کارم را توسعه دهم.
وی معتقد است تا زمانیکه انسان قابلیت نداشته باشد نمی‌تواند قابلیت‌های دیگران را کشف کند، همانطور که شما تا زمانیکه فروشندگی را تجربه نکرده باشید و با مشتری صحبت نکرده باشید نمی‌توانید یک بازاریاب خوب استخدام کنید.
راه پدر را ادامه دادم
نصیری می‌گوید: برخی از افراد گمان می‌کنند که موفقیت‌ها به راحتی به‌دست می‌آیند، اما این حرف درستی نیست چون برای موفق شدن حتماً باید بهای آن را پرداخت و دست از تنبلی و خودخواهی برداشت، لازم است که مسئولیت‌پذیر باشیم و با خالص‌سازی درون، میزان آگاهی خود را افزایش دهیم.
وی عنوان می‌کند: من اگر جای مسئولان بودم به هر کسی که قصد داشت وارد عرصه تولید شود در پنج سال اول کارش هیچ‌گونه حمایت مالی از او نمی‌کردم بعد از این مدت اگر قابلیت‌های خود را ثابت کرد و برای ادامه کار مصمم بود وام و امکانات در اختیارش قرار می‌دادم.
پدرش کارآفرین بود و او تنها فرزندی از این خانواده بود که راه پدر را ادامه داد اما سایر فرزندان که سختی کار پدر را دیده بودند ترجیح دادند که به سراغ شغل دولتی بروند تا یک زندگی ساده، آسوده و بی‌دغدغه داشته باشند؛ زهرا نصیری در این باره اظهار می‌کند: در گذشته برای ادامه تحصیل از یک دانشگاه در هند پذیرش گرفته بودم و برنامه داشتم که از آنجا به استرالیا بروم اما بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد و من همان موقع با وجود مخالفت‌های شدید خانواده‌ام به لرستان برگشتم تا این شرکت را تأسیس کنم.
وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر خانواده من همگی در تهران سکونت دارند و من سالهاست که به تنهایی در این استان زندگی می‌کنم و مشغول به کار تولید هستم.
این تعاونگر برتر لرستانی عنوان می‌کند: معمولاً زمانیکه احساس کنم کاری درست است آن را انجام می‌دهم حتی اگر همه اطرافیان مرا از انجام آن نهی کنند و از آنجایی که بیشتر به ندای درونم گوش می‌دهم، حرف مردم نمی‌تواند خیلی مرا تحت تأثیر قرار دهد؛ در این مورد هم با شناختی که از روحیات خود داشتم می‌دانستم که به کار اداری و کارمندی علاقه ندارم و می‌خواستم کارآفرین باشم و کسب و کار خودم را داشته باشم.
مسئولان جلوی ورود کالاهای قاچاق را بگیرند
وی در پاسخ به شائبه‌ای که در رابطه با زیان‌بار بودن کودهای شیمایی وجود دارد، تصریح می‌کند: در واقع کودهای شیمایی مجوز دار مضر نیستند چون بدن حد مُجازی از عناصر را می تواند پالایش کند اما مشکل اینجاست که کشاورزان دست به استفاده بی رویه از این کوها می زنند یا اینکه اصول استفاده از آن را رعایت نمی‌کنند متأسفانه جهاد کشاورزی هم هیچ اراده‌ای برای نظارت، ساماندهی و سالم سازی محصولات کشاورزی ندارد.
تنها انتظار این فناور برتر لرستانی از مسئولان این است که جلوی ورود کالاهای قاچاق را بگیرند تا تولید کننده‌های داخلی بتوانند حرف برای گفتن داشته باشند، او تأکید می‌کند: مطمئن باشید تولیدکننده‌ای که سرمایه و جوانی‌اش را روی کارش گذاشته هیچ‌وقت جنس بد تولید نمی‌کند، جنس بد از طریق دلالی و قاچاق وارد می‌شود.
وی در رابطه با الزامات خودکفایی در زمینه کود، عنوان می‌کند: مواد اولیه ما ایرانی نیست و از فرانسه، کره یا چینی درجه یک تأمین می‌شود؛ فراوری مواد اولیه نیاز به تجهیزاتی دارد که تهیه آنها بیش از یک میلیارد تومان سرمایه نیاز دارد ولی اگر این دستگاه را داشتیم به خودکفایی کامل می‌رسیدیم و نیازی به واردات مواد اولیه نداشتیم.
نصیری از رئیس فعلی و سابق پارک علم و فناوری به‌عنوان تنها مسئولانی که در لرستان از این تولیدکننده حمایت کرده‌اند، تقدیر و تشکر می‌کند و می‌گوید: ما کار خود را با دست خالی شروع کردیم و در طول این هشت سال هم فقط مبلغ 60 میلیون تومان از پارک علم و فناوری لرستان تسهیلات گرفته‌ایم ولی سایر ارگانها اصلاً ما را حمایت نکردند.
این فناور برتر لرستانی بیان کرد: در پایان از همکارم آقای مهندس موسوی هم تشکر می‌کنم، همانقدر که من برای این مجموعه تلاش کرده‌ام آقای موسوی هم به همان میزان در رشد و شکوفایی این کار دخیل بوده‌اند