«ایده شو بهشتی» فضایی نوآفرین را در دانشگاه شهید بهشتی ایجاد کرده است تا دانشجویان بتوانند با استفاده از قابلیت های این فضا به شناسایی مسایل یا چالش هایی در سطح خرد و کلان بپردازند و برای آنها راه حل مناسب ارایه دهند. فرصتی که می تواند به ارایه ایده های خلاق منتهی شود و زمینه شکل گیری کسب و کارهای نوپا را نوید دهد.
سه مولفه کلیدی فضای نوآفرینی دانشگاه شهید بهشتی:
مولفه اول «ارتباط» است:
این مولفه میان ایده پردازان، تیم اجرایی، دانشجویان شرکت کننده، مدرسین کارگاه های ایده شوبهشتی و اکوسیستم نوآوری و فناوری کشور نمود یافته است.
مولفه دوم «مناسبات» است:
ابن مولفه بین دبیرخانه ایده شو بهشتی با نهادها و سازمان های دانشگاهی و بیرون دانشگاه در قالب همکار و شرکای کلیدی شکل گرفته است؛ از جمله این مناسبات می توان به همکاری مرکز رشد، نوآوری و کارآفرینی دانشگاه، معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و شرکت های موفق و شکست خورده جهت انتقال تجربه و نهادهای رسانه ای که پوشش خبری ایده شوبهشتی را برعهده داشته اند اشاره نمود.
مولفه سوم «پیوند» است:
پیوند به دلیل ذات خود که درهم تنیده، مکمل و دوسویه می باشد بهترین نوع تعامل بین ایده پردازان و سرمایه گذاران و ایده پردازان و صاحبان فن و مهارت می باشد. در مولفه ای سوم انتظار می روند شاهد تشکیل تیم های استارتاپی و نوپا با جذب سرمایه باشیم. به عبارت بهتر می توان گفت «ایده شو بهشتی از فضای نظامندی» برخوردار شده است.
این فضا در حال تبدیل شدن به فضایی برای ترویج فرهنگ کارآفرینی و نوآوری در دانشگاه شهید بهشتی است. فرهنگ کارآفرینی و نوآوری دارای دستورالعمل ها، قوانین، لزوم شکل گیری ایده بر بستر بازار، متناسب سازی ایده ها با چالش ها و مسائل جامعه، برپایه تولید محصول و خلق ارزش افزوده، آموزش مستمر و شبکه سازی و تشکیل گفتمان است.
نتیجه تولید این فرهنگ، تقویت و بازتولید فضای کارآفرینی و نوآوری (نوآفرینی) در دانشگاه خواهد بود. اما اگر بخواهیم این فرهنگ را تبدیل به زیست بوم نوآوری و کارآفرینی در دانشگاه کنیم نیازمند ایجاد ساختارهای جدید و استفاده حداکثر از بخش های مختلف دانشگاه هستیم. چرا که معتقدیم دانشگاه محلی برای تولید حداقل محصولات و خدمات پذیرفتنی توسط بازار (نمونه اولیه) و همچنین محلی بر تربیت نیروی انسانی خلاق و متفکر است. برهمین اساس دانشگاه می تواند یک زیست بوم نوآوری و کارآفرینی در درون خود ایجاد کند.
این زیست بوم دارای اجزایی است که عبارتند از: شبکه ای از سرمایه گذاران که می توانند در قالب خیرین، فرشتگان کسب و کار، سرمایه گذاران ریسک پذیر و شتابدهنده ها ارایه خدمت کنند. همچین برخورداری از شبکه آزمایشگاهی که می تواند دانشجویان را در زمینه ساخت نمونه اولیه محصول و استفاده از توانمندهای انسانی درون دانشگاه در جهت خلق ارزش افزوده در خدمات یاری رسانی کند.
در نهایت باید گفت جشنواره هایی مانند ایده شوبهشتی به عنوان ورودی زیست بوم نوآوری دانشگاه محسوب می شوند که دانشجویان دارای ایده های نوآور ومتناسب با نیاز بازار و دانشجویان دارای مهارت وارد آن می شوند. آموزش لازم را کسب می کنند، از امکانات آزمایشگاهی و توانمندهای نیروی انسانی دانشگاه بهره می گیرند تا نمونه اولیه محصول یا خدمات خود را با هزینه پایین بسازند و تیم های نوآوری و کارآفرینی را تشکیل دهند. همچنین می توانند از شبکه سرمایه گذاری جهت جذب سرمایه استفاده کنند. در نهایت تیم های استارتاپی بسته به نظر خودشان می توانند در مراکز رشد دانشگاهی مستقر گردند یا از اکوسیستم نوآوری دانشگاه خارج شوند.
نویسنده: سجاد محمدیان هاور (دبیر جشنواره ملی ایده شو بهشتی)