من پیتربرگمن مدیر عامل شرکت (Bregman Partners) هستم. شرکتی که به افراد موفق کمک می کند تا رهبران بهتری شوند، تیم های موثرتری ایجاد کنند و از سازمان های خود برای تولید نتایج عالی الهام بگیرند.
اخیرا شخصی به نام «سانجی» را که رهبر یک شرکت فناوری بود و به شدت احساس شکست و ناامیدی می کرد، مربیگری و هدایت می کردم. او از جایگاه فعلی خود در این مرحله از زندگی حرفه ای اش رضایت نداشت.
سانجی طبق معمول به جلسه مربیگری من آمده بود تا در مورد چالش هایی که در حال حاضر با آنها روبرو است، صحبت کنیم. این بار، برنامه ی سانجی این بود که درباره جبران خسارت، با هر یک از کارمندانش صحبت کند. بعد از چند دقیقه گوش دادن به صحبت های او و برنامه هایش، حرف او را قطع کردم و به او گفتم: «عالیه. بیا در مورد چیز دیگری صحبت کنیم.»
سانجی اعتراض کرد: «اما این موضوع چیزی است که الان فکر مرا به خود مشغول کرده است و همفکری با شما می تواند برای من مفید باشد.»
من گفتم: «خوشحالم که مفید است، اما شما از من نمی خواهید که فقط مفید باشم بلکه می خواهید وضع موجود را تغییر دهم و اکنون آنچه ذهن شما روی آن تمرکز کرده است ما را به این نتیجه نمی رساند.»
در واقع دلیل گرفتاری سانجی و بسیاری از ما در چنین مواردی این است که صرفا روی آنچه در آن لحظه خاص برای مان اتفاق افتاده تمرکز می کنیم.
از طرف دیگر، آنچه که بسیاری از ما می خواهیم حرکت رو به جلو است. به تعبیری دیگر، توجه به اتفاقی که درگیر آن هستیم، ما را از حرکت رو به جلو باز داشته و در همان جایی که هستیم نگه می دارد. پس مطمئناً، من باید به سانجی کمک کنم تا نه تنها از وضع موجودش نجات یابد بلکه در آینده تبدیل به رهبری موفق و اثر گذار شود.
این یک داستان آشنا است: شما تمام روز مشغول هستید، بی وقفه کار می کنید، بیهوده تلاش می کنید که کارهای اضافی را از فهرست کارهایی که باید انجام دهید خارج کنید و با نزدیک شدن به پایان روز، هنوز موفق نشده اید مهمترین کارتان را انجام دهید.
پر مشغله بودن الزاما به معنای بهره وری نیست. بین دویدن روی تردمیل و دویدن برای رسیدن به یک مقصد، تفاوت وجود دارد. پرمشغلگی مانند درجا زدن روی تردمیل است.
اگر می خواهید اثربخش باشید، اولین سوالی که باید از خودتان بپرسید این است که: «من می خواهم در آینده چه فردی باشم؟» سوال دیگر این است که: «به کجا میخواهم برسم؟»
پاسخ به این سوالات می تواند باعث رشد شما در زمینه های مختلف شود، گرچه نمی توانید تمام وقت خود را برای دنبال کردن این اهداف صرف کنید، اما اگر هیچ وقتی برای دنبال کردن آنها نگذارید، قطعا به اهدافتان نخواهید رسید.
اگر می خواهید «مدیر فروش» باشید، نمی توانید فقط بفروشید بلکه باید مهارت های مدیریتی را در خود ارتقا دهید. اگر می خواهید یک شرکت جدید راه اندازی کنید، یا یک محصول جدید تولید یا یک گروه جدید را رهبری کنید، باید وقت خود را صرف برنامه ریزی و ایجاد مهارت ها و کسب تجربه کنید.
این یک نکته کلیدی است که: شما باید وقت خود را با نگاهی بلندمدت به آینده مدیریت کنید حتی اگر قرار نیست به سرعت نتیجه تلاشتان را ببینید.
البته می دانم که وقتی از مراجعه کنندگانم می خواهم نگرانی های لحظه ای خود را کنار بگذارند و روی چالش های دورتر تمرکز کنند، چه احساسی دارند.
| |
«پرمشغله بودن الزاما به معنای بهره وری نیست. گاهی پرمشغله بودن مانند درجا زدن روی تردمیل است.» |
|
سوالی که زیاد می شنوم این است که: در مورد همه کارهایی که واقعا باید انجام شوند، چه راه حلی دارید؟ آیا برای ایجاد ذهنی متمرکز بر آینده، نیازی به رسیدگی به نامه های بهم ریخته صندوق ایمیلم ندارم؟
پاسخ من این است: «فعلا خیر»
این ترفندی است که ذهن مشغولتان اجرا می کند تا شما را از مسایل ناچیزی که اکنون درگیر آن هستید ولی اثری در آینده اهداف تان ندارند، دور نگه دارد. بعضی اوقات برای پیشرفت واقعی در آینده باید در قبال چالش های فعلی خود بی مسئولیت باشید. گاهی باید حال حاضر را به حال خود رها کنید.
بنابراین ممکن است جعبه دریافتی ایمیل تان مملو از ایمیل های بی پاسخ باشد. یا سانجی ممکن است در مورد جبران خسارت کارمندانش مکالمات کامل و بی نقصی نداشته باشد و حتی نتواند کارمندانش را راضی نگه دارد. اما، به عنوان مربی شرط می بندم که شما آن کارها را به خوبی بلد هستید و چیزهای دیگری وجود دارد که من نگران آنها هستم. چیزهای بسیار مهمی که به دلیل اینکه وقت کافی ندارید، نیاز فوری به آن ندارید و یا کار سخت و پر ریسکی به نظر می رسد هرگز انجامش نمی دهید. اینها مواردی هستند که می خواهم به شما کمک کنم روی آنها کار کنید.
اگرچه سانجی از ایده تمرکز روی آینده خود خوشحال است، اما در برابر آن مقاومت می کند زیرا به اندازه حل چالش های فعلی او احساس خوبی به او نمی دهد. او هنوز در این کار مهارت ندارد و دقیقاً به همین دلیل است که او باید روی اینده خود تمرکز کند.
مترجم: اکرم دیانی
برگرفته از سایت: hbr.org