به یک نمودار دو بعدی که محور طولی آن بازده مالی و محور عمودی آن ریسک مالی باشد، منحنی ریسک گفته می شود. این منحنی می تواند یک ارتباط معقولی میان ریسک و بازده از دید سرمایه گذار نشان دهد. این منحنی حالتی صعودی دارد و زمانی که ریسک یک سرمایه¬گذاری بیشتر می شود، سرمایه گذار میزان بازده ای بیشتر از ریسک طلب می نماید به عبارتی، تغییرات در بازده بیشتر از تغییرات در ریسک می باشد. پس می توان نتیجه گرفت که این منحنی حالتی صعودی دارد. صعودی بودن این منحنی به این معنی می باشد که تمامی سرمایه گذاران حالتی ریسک گریز را دارند و یا به عبارتی بهتر، در حوزه سرمایه گذاری، فرض بر آن است که سرمایه گذاران حالتی ریسک گریز دارند. اما این میزان ریسک گریزی برای تمامی سرمایه گذاران یکسان نمی باشد و این منحنی ریسک می تواند شیب بیشتر یا کمتری به خود بگیرد اما در اینکه منحنی ریسک¬ یا ریسک گریزی حالتی صعودی دارد هیچ شکی نیست.
سرمایه گذاران ریسک گریز به سرمایه گذارانی اتلاق می شود که از ریسک دوری می نمایند. به همین دلیل، اصولا از سرمایه گذاری در دارایی هایی که حالت ریسکی داشته باشد دوری می نمایند و کلا سرمایه گذاری های خود را به سرمایه گذاری در اوراق مشارکت دولتی و یا خرید اوراق صندوق های شاخصی خلاصه می نمایند. آنها هیچ وقت سرمایه گذاری با بازده بالا را نمی پذیرند زیرا می دانند که هر چه بازده یک سرمایه گذاری بیشتر می شود، ریسک آن نیز بالاتر می رود به همین دلیل در دارایی های پر ریسک سرمایه گذاری نمی نمایند.
بعضی دیگر از سرمایه گذاران ریسک پذیر (Risk lover) هستند. چنین سرمایه گذارانی در حوزه سرمایه گذاری به حساب نمی آیند زیرا هر چه ریسک سرمایه گذاری بیشتر می شود آنها یا اصلا بازده اضافی طلب نمی نمایند. چنین سرمایه گذارانی اصلا در حوزه سرمایه گذار عقلایی جای نمی گیرند و در پژوهش های سرمایه گذاری مورد بررسی قرار داده نمی شوند. به عنوان مثال، می توان به قماربازان اشاره کرد. در یک قماربازی با اینکه میزان ریسک بسیار بالا است اما قمارباز به راحتی آن بازی را انجام می دهد با اینکه می داند احتمال برد وی در آن بازی بسیار کم است.
این رفتار می تواند به دلیل دو عامل تعبیر شود:
در حالت اول، می توان گفت که در بعضی مواقع برای یک قمارباز سود مالی مطرح نیست. شاید مسئله ای جدا از پول برای وی مطرح باشد و پس از انجام آن بازی مطولبیت فرد بیشتر می دهد. پس می توان نتیجه گرفت که فردی که چنین بازی هایی را انجام می دهد شاید اصلا مسئله مالی برای وی مهم نباشد.
در حالت دوم، می توان گفت که بعضی از سرمایه گذاران بعد از انجام یک سرمایه گذاری بسیار بد، ضرر بسیار زیادی را متحمل می شوند. در چنین حالتی، فرد سعی می کند که با انجام یک معامله سریع (غیرمنطقی) دوباره تمام سرمایه ای که از دست داده است را بدست آورد. به همین دلیل به سرمایه گذاری هایی روی می آورد که حالتی غیرمنطقی و ریسک بالایی دارد. چنین سرمایه گذارانی نیز در زمره ریسک دوستان قرار می گیرند. درباره ریسک پذیری در مقالات دیگر بحث خواهیم کرد.