رضازاده؛ عضو هیئت‌علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه ایلام با بیان اینکه خودشناسی شامل شناخت نفس یا روح است، گفت: می‌توان شخصیت را جز شناخت نفس دانست؛ هرچند شناخت نفس به معنای شناخت شخصیت نیست.
وی افزود: خودشناسی، شناخت بدن هم می‌تواند باشد که همان شناخت ابعاد فیزیکی در مفهوم خودشناسی است؛ همچنین شناخت احساسات و عواطف نیز جزیی از شناخت خود است. علاوه بر آن، شناخت افکار خویش و البته شناخت رفتار نیز در خودشناسی اهمیت دارند.
رضازاده با بیان اینکه خودشناسی یک راز است چراکه انسان فی‌نفسه راز است، ادامه داد: حل این راز از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه حل آن فرد را به انسانیت می‌رساند.
عضو هیئت‌علمی گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه ایلام با اشاره به ویژگی‌های خودشناسی، اظهار داشت: خودشناسی سفری انفسی (سفری به درون) و آفاقی (سفری به برون) است و تمام عمر را می‌پوشاند. خودشناسی در واقع سفر دائمی و پر پیچ‌وخم در طول زندگی است و دایرهگسترده‌ای از فلسفه، عرفان، ادبیات، روانشناسی و ... را فرامی‌گیرد.
وی یادآور شد: سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده انسان‌ها برای موفقیت در زندگی فردی و اجتماعی باید ده مهارت را کسب کنند؛ مهارت‌هایی مانند خودآگاهی، مهارت همدلی، مهارت روابط بین‌فردی، مهارت ارتباط مؤثر، مهارت مقابله با استرس، مهارت مدیریت هیجان، مهارت حل‌مسئله، مهارت تصمیم‌گیری، مهارت تفکر خلاق و همچنین مهارت تفکر نقادانه؛ در این بین مهارت خودآگاهی با بیشتر این مهارت‌ها ارتباط مستقیم دارد و هسته همه این مهارت‌ها به محسوب می‌شود.