بهم ریختگی صرف ریسک را می توان پدیده ای نامید که می تواند بی قاعدگی بازده بیشتر سهام را نسبت به اوراق قرضه نشان دهد. طی این قرن در ایالات متحده، میانگین بازده اضافی سهام نسبت به اوراق قرضه حدود به 6 درصد و همیشه فرض بر آن بود که این موضوع نشان دهنده ریسک سهام نسبت به بی ریسک بودن اوراق قرضه دولتی است. اما بعد مشخص شد که این میزان افزایش در مقدار بازده، تماما به دلیل ریسک سهام نیست و ریسک گریزی سهامداران نیز در این موضوع دخیل می باشد. این موضوع به این معنا است که سهامداران بیش از چیزی که انتظار می رفت ریسک گریز می باشند. این ریسک گریزی سبب آن می شود که بازده بیشتری را نسبت به نگه داری سهام موجود اتخاذ نمایند.
این موضوع در ابتدا مانند راز برای جوامع مالی بود. به عقیده برخی از آنان، تفاوت در نرخ بازده بدون ریسک و بازده سهام بسیار بیشتر از چیزی است که ما آن را جبران ریسک به عنوان ریسک گریزی سرمایه گذاران قلمداد نماییم. بنابراین، این تفاوت در بازده باید بسیار کمتر از 6 درصد موجود باشد.
مطالعات بیشتر در این موضوع، منجر به آن شد که توضیحات و دلایل متفاوت تری را نسبت به آن به کار بندند به عنوان مثال یکی از دلایل را مسائل کلان اقتصادی قلمداد نمودند و دیگر اینکه چشم انداز سرمایه گذار می تواند به عنوان دلیلی دیگر برای توضیح این موضوع به میان آورده شود.
اما به هر حال و بدون توجه به اینکه چه دلیلی برای این موضوع آورده می شود، اهمیت این موضوع در آن است که سرمایه گذاران برای نگه داری سهام موجود بازده بسیار بالایی را دریافت می نمایند.
عکس این موضوع نیز تحت عنوان بی قاعدگی در نرخ بازده بدون ریسک نیز وجود دارد که مفهوم آن دیدگاهی عکس نسبت به این موضوع دارد.